In view of the current economic down turn leading possibly to recession, there is an increasing number of working Malaysians who are likely to suffer from anxiety, severe mental stress and even depression in relation to their jobs and working lives.
The impact that mental health problems, arising from economic hardship, imposed on the working population and their families as well as society as a whole is immense and needs to be addressed.
It is important during difficult and challenging times like this to ensure the health and well-being of Malaysians and their families through initiatives to promote good mental health among Malaysians from the viewpoint of sound social development.
In line with this, I wish to suggest to the Health Ministry to introduce short-term, medium and long-term measures to help depressed Malaysians and help intensify efforts for the promotion of good mental health.
This is the time for the Ministry to galvanize its resources nationwide to promote good mental health with the participation of the Malaysian Mental Health Association, other relevant NGO’s, employers, employees, family units and the community as a whole.
We need to take preventive measures to avoid suicide cases, more mental patients and people becoming victims of mental disorders arising from the economic downtown and unemployment.
Mental health is not just about mental illness. It is something we all need. It is feeling of well being, the ability to cope with life’s many challenges and to have a positive attitude towards oneself.
Mental health includes how one feels about one self, how one feels about other people and how one is able to handle the demands and challenges of life during difficult times.
According to the world health organisation, depression rank fifth among the major causes of disability and it is expected to jump to second place in 2020.
It is undoubtedly essential to mount a comprehensive nationwide campaign to educate all strata of society and the community on how to acquire the right knowledge to achieve a lifestyle that practices good mental health.
The promotion of mental health encompasses the Government, the community and the family unit. The Government should make available more amenities in hospitals and clinics to provide counselling by psychologists to those who need help.
The Health Ministry should also look into training more psychiatrists and psychologists in hospitals and clinics to deal with mental disorders while non-governmental organizations should be assisted to do more in promoting mental health.
Meanwhile those who need help to deal with mental problems should not be shy but be prepared to come forward and seek help.
Friday, March 27, 2009
Friday, March 20, 2009
Penggalakan Kesihatan Mental
NIOSH ingin menekankan peri pentingnya pembangunan dan penggalakkan kesihatan mental yang baik didalam suasana kegawatan ekonomi sekarang ini, dimana ia menyebabkan peningkatan kes kemurungan dan tekanan yang boleh mendatangkan kesan yang amat buruk kepada rakyat Malaysia.
Memandangkan kegawatan ekonomi sekarang ini boleh mengakibatkan resesi kemelesetan, terdapat semakin ramai pekerja di Malaysia yang mungkin akan menghadapi kegusaran, tekanan dan kemurungan yang bersangkutan dengan pekerjaan dan tugas mereka.
Impak dari masalah kesihatan mental yang berpunca dari masalah ekonomi boleh menjejaskan para pekerja dan keluarga mereka serta seluruh masyarakat amnya. Ini adalah amat serius dan perlu diatasi.
Adalah amat penting pada masa susah dan mencabar seperti sekarang ini untuk memastikan kesihatan dan kebajikan rakyat Malaysia dan keluarga mereka melalui pelbagai inisiatif untuk meningkatkan kesihatan mental dikalangan pekerja Malaysia dari sudut pembangunan sosial yang baik.
Sehubungan dengan itu, saya ingin mencadangkan kepada Kementerian Kesihatan untuk memperkenalkan langkah jangka pendek, pertengahan dan jangka panjang, untuk membantu rakyat Malaysia yang menghadapi tekanan dan kemurungan dan membantu meningkatkan usaha pengalakan kesihatan mental yang baik.
Inilah masanya untuk Kementerian menggerakan sumber-sumbernya di seluruh negara untuk meningkatkan kesihatan mental dengan kerjasama Persatuan Kesihatan Mental Malaysia, badan-badan bukan kerajaan yang berkenaan, majikan, pekerja, keluarga dan keseluruhan masyarakat.
Kita perlu mangambil langkah pencegahan untuk mengelakkan kejadian membunuh diri, lebih banyak kes pesakit mental dan lebih ramai orang menjadi mangsa kepada penyakit mental yang disebabkan oleh kegawatan ekonomi dan pengangguran.
Kesihatan mental bukan sahaja mengenai penyakit mental. Ia adalah sesuatu yang diperlukan oleh kita semua. Ia adalah perasaan kepuasan terhadap kehidupan dan kebajikan diri sendiri, kemampuan menghadapi pelbagai cabaran kehidupan, dan sikap positif terhadap diri sendiri.
Kesihatan mental juga termasuk perasaan seseorang terhadap dirinya sendiri, perasaanya terhadap orang lain dan bagaimana seseorang mengendalikan pelbagai cabaran didalam kehidupanya.
Menurut pertubuhan kesihatan sedunia, kemurungan adalah punca yang kelima diantara punca-punca utama yang menyebabkan hilang upaya dan ia dianggarkan akan meningkat ketempat yang kedua menjelang tahun 2020.
Kempen di seluruh negara amat diperlukan untuk memberi pengajaran kepada semua lapisan masyarakat bagaimanakah cara untuk mendapatkan pengetahuan yang tepat untuk mencapai cara hidup yang sesuai yang menggalakan kesihatan mental yang baik.
Promosi kesihatan mental melibatkan pihak Kerajaan, masyarakat dan keluarga. Kerajaan boleh menyediakan prasarana seperti lebih banyak unit psikiatri dan katil hospital.
Kementerian Kesihatan perlu mengkaji keperluan untuk melatih lebih banyak pakar pesakit jiwa dan ahli psikologi untuk berkhidmat di hospital dan klinik supaya perkhidmatan rawatan mental dapat diberikan, sementara badan-badan bukan kerajaan perlu memberikan bantuan didalam meningkatkan kesedaran terhadap kesihatan mental.
Memandangkan kegawatan ekonomi sekarang ini boleh mengakibatkan resesi kemelesetan, terdapat semakin ramai pekerja di Malaysia yang mungkin akan menghadapi kegusaran, tekanan dan kemurungan yang bersangkutan dengan pekerjaan dan tugas mereka.
Impak dari masalah kesihatan mental yang berpunca dari masalah ekonomi boleh menjejaskan para pekerja dan keluarga mereka serta seluruh masyarakat amnya. Ini adalah amat serius dan perlu diatasi.
Adalah amat penting pada masa susah dan mencabar seperti sekarang ini untuk memastikan kesihatan dan kebajikan rakyat Malaysia dan keluarga mereka melalui pelbagai inisiatif untuk meningkatkan kesihatan mental dikalangan pekerja Malaysia dari sudut pembangunan sosial yang baik.
Sehubungan dengan itu, saya ingin mencadangkan kepada Kementerian Kesihatan untuk memperkenalkan langkah jangka pendek, pertengahan dan jangka panjang, untuk membantu rakyat Malaysia yang menghadapi tekanan dan kemurungan dan membantu meningkatkan usaha pengalakan kesihatan mental yang baik.
Inilah masanya untuk Kementerian menggerakan sumber-sumbernya di seluruh negara untuk meningkatkan kesihatan mental dengan kerjasama Persatuan Kesihatan Mental Malaysia, badan-badan bukan kerajaan yang berkenaan, majikan, pekerja, keluarga dan keseluruhan masyarakat.
Kita perlu mangambil langkah pencegahan untuk mengelakkan kejadian membunuh diri, lebih banyak kes pesakit mental dan lebih ramai orang menjadi mangsa kepada penyakit mental yang disebabkan oleh kegawatan ekonomi dan pengangguran.
Kesihatan mental bukan sahaja mengenai penyakit mental. Ia adalah sesuatu yang diperlukan oleh kita semua. Ia adalah perasaan kepuasan terhadap kehidupan dan kebajikan diri sendiri, kemampuan menghadapi pelbagai cabaran kehidupan, dan sikap positif terhadap diri sendiri.
Kesihatan mental juga termasuk perasaan seseorang terhadap dirinya sendiri, perasaanya terhadap orang lain dan bagaimana seseorang mengendalikan pelbagai cabaran didalam kehidupanya.
Menurut pertubuhan kesihatan sedunia, kemurungan adalah punca yang kelima diantara punca-punca utama yang menyebabkan hilang upaya dan ia dianggarkan akan meningkat ketempat yang kedua menjelang tahun 2020.
Kempen di seluruh negara amat diperlukan untuk memberi pengajaran kepada semua lapisan masyarakat bagaimanakah cara untuk mendapatkan pengetahuan yang tepat untuk mencapai cara hidup yang sesuai yang menggalakan kesihatan mental yang baik.
Promosi kesihatan mental melibatkan pihak Kerajaan, masyarakat dan keluarga. Kerajaan boleh menyediakan prasarana seperti lebih banyak unit psikiatri dan katil hospital.
Kementerian Kesihatan perlu mengkaji keperluan untuk melatih lebih banyak pakar pesakit jiwa dan ahli psikologi untuk berkhidmat di hospital dan klinik supaya perkhidmatan rawatan mental dapat diberikan, sementara badan-badan bukan kerajaan perlu memberikan bantuan didalam meningkatkan kesedaran terhadap kesihatan mental.
经济不靖,精神压力沉重
鉴于目前的经济悲观可能导致经济衰退，而在工作和生活当中，越来越多的人民可能遭受焦虑、严重的精神压力；甚至抑郁症。全国职业安全与卫生机构主席丹斯里李霖泰强调，今天的社会发展和促进良好精神健康日益重要。本着这一精神，李氏建议卫生部必须推出短期、中期与长期的各项措施，以帮助舒缓人民的压力和各单位加紧努力，促进良好的精神健康。
目前有关部门须集合全国各地的资源，马来西亚精神健康协会、相关的非政府组织、雇主、雇员、家庭与整个社会都必须参与及推动良好精神健康生活的重要性。
对于经济困难而产生的的精神健康，对劳动人口和他们的家庭以及整个社会的影响是巨大的，我们必须正视问题的严重性并设法加以解决。在困难与挑战的时代，重要的是人民能够继续享有健康和福祉。我们须通过采取主动的措施，促进人民的良好精神健康及健全的社会发展。
一项全面的全国性的精神健康运动必须展开，这无疑是至关重要的；通过该运动,能够教育所有的社会阶层和社会各界就如何获得正确的知识，以实现一个良好及精神健康的生活方式。
我们必须采取预防性措施，以避免自杀的个案增加。由于精神卫生不仅是精神上的疾病，经济问题和失业率亦会造成人民压力增加并可能成为精神病患的受害者。我们必须以积极的态度对待自己以应付生活中许多挑战。
据世界卫生组织表示，目前抑郁症排名世界第五并预计到2020年将升至第二位。李氏促请卫生部应考虑培训更多的精神病专家和心理学家来处理这些精神障碍患者，同时非政府组织或政府组织应协助多促进精神健康。此外，政府须提供基础设施以便拥有更多的单位和精神科病床的空间。
目前有关部门须集合全国各地的资源，马来西亚精神健康协会、相关的非政府组织、雇主、雇员、家庭与整个社会都必须参与及推动良好精神健康生活的重要性。
对于经济困难而产生的的精神健康，对劳动人口和他们的家庭以及整个社会的影响是巨大的，我们必须正视问题的严重性并设法加以解决。在困难与挑战的时代，重要的是人民能够继续享有健康和福祉。我们须通过采取主动的措施，促进人民的良好精神健康及健全的社会发展。
一项全面的全国性的精神健康运动必须展开，这无疑是至关重要的；通过该运动,能够教育所有的社会阶层和社会各界就如何获得正确的知识，以实现一个良好及精神健康的生活方式。
我们必须采取预防性措施，以避免自杀的个案增加。由于精神卫生不仅是精神上的疾病，经济问题和失业率亦会造成人民压力增加并可能成为精神病患的受害者。我们必须以积极的态度对待自己以应付生活中许多挑战。
据世界卫生组织表示，目前抑郁症排名世界第五并预计到2020年将升至第二位。李氏促请卫生部应考虑培训更多的精神病专家和心理学家来处理这些精神障碍患者，同时非政府组织或政府组织应协助多促进精神健康。此外，政府须提供基础设施以便拥有更多的单位和精神科病床的空间。
Thursday, March 19, 2009
Promotion of Good Mental Health
Niosh Chairman, Tan Sri Lee Lam Thye stressed today the development and promotion of good mental health is gaining increasing importance in view of the current economic downturn leading to more pressure and stress which will have serious repercussion on the well being of Malaysians.
In view of the current economic gloom possibly leading to recession, there is an increasing number of working Malaysians who are likely to suffer from anxiety, severe mental stress and even depression in relation to their jobs and working lives.
The impact that mental health problems, arising from economic hardship, imposed on the working population and their families as well as society as a whole is immense and needs to be addressed.
It is important during difficult and challenging times like this to ensure the health and well-being of Malaysians and their families through initiatives to promote good mental health among Malaysians from the viewpoint of sound social development.
In line with this, I wish to suggest to the Health Ministry to introduce short-term, medium and long-term measures to help depressed Malaysians and help intensify efforts for the promotion of good mental health.
This is the time for the Ministry to galvanize its resources nationwide to promote good mental health with the participation of the Malaysian Mental Health Association, other relevant NGO’s, employers, employees, family units and the community as a whole.
We need to take preventive measures to avoid suicide cases, more mental patients and people becoming victims of mental disorders arising from the economic downtown and unemployment.
Mental health is not just about mental illness. It is something we all need. It is feeling of well being, the ability to cope with life’s many challenges and to have a positive attitude towards oneself.
Mental health includes how one feels about one self, how one feels about other people and how one is able to handle the demands and challenges of life.
According to the world health organisation, depression rank fifth among the major causes of disability and it is expected to jump to second place in 2020.
It is undoubtedly essential to mount a comprehensive nationwide campaign to educate all strata of society and the community on how to acquire the right knowledge to achieve a lifestyle that practices good mental health.
The promotion of mental health encompasses the Government, the community and the family unit. The Government can lay the infrastructure by providing more psychiatric units and hospital beds.
The Health Ministry should look into training more psychiatrists and psychologists in hospitals and clinics to deal with those mental disorders while non-governmental or organizations should be assisted to do more in promoting mental health.
In view of the current economic gloom possibly leading to recession, there is an increasing number of working Malaysians who are likely to suffer from anxiety, severe mental stress and even depression in relation to their jobs and working lives.
The impact that mental health problems, arising from economic hardship, imposed on the working population and their families as well as society as a whole is immense and needs to be addressed.
It is important during difficult and challenging times like this to ensure the health and well-being of Malaysians and their families through initiatives to promote good mental health among Malaysians from the viewpoint of sound social development.
In line with this, I wish to suggest to the Health Ministry to introduce short-term, medium and long-term measures to help depressed Malaysians and help intensify efforts for the promotion of good mental health.
This is the time for the Ministry to galvanize its resources nationwide to promote good mental health with the participation of the Malaysian Mental Health Association, other relevant NGO’s, employers, employees, family units and the community as a whole.
We need to take preventive measures to avoid suicide cases, more mental patients and people becoming victims of mental disorders arising from the economic downtown and unemployment.
Mental health is not just about mental illness. It is something we all need. It is feeling of well being, the ability to cope with life’s many challenges and to have a positive attitude towards oneself.
Mental health includes how one feels about one self, how one feels about other people and how one is able to handle the demands and challenges of life.
According to the world health organisation, depression rank fifth among the major causes of disability and it is expected to jump to second place in 2020.
It is undoubtedly essential to mount a comprehensive nationwide campaign to educate all strata of society and the community on how to acquire the right knowledge to achieve a lifestyle that practices good mental health.
The promotion of mental health encompasses the Government, the community and the family unit. The Government can lay the infrastructure by providing more psychiatric units and hospital beds.
The Health Ministry should look into training more psychiatrists and psychologists in hospitals and clinics to deal with those mental disorders while non-governmental or organizations should be assisted to do more in promoting mental health.
Raise RM50 subsidy for kidney patients
The S P Setia Foundation welcomes the announcement by Health Minister Datuk Seri Liow Tiong Lai that the Cabinet had approved an annual allocation of RM12.64 million to provide free erythropoeitin (e-poeitin) injections for poor and underprivileged dialysis patients receiving treatment at NGO-run dialysis centres.
This is over and above the RM50 subsidy already received by some 2,700 poor kidney patients undergoing dialysis treatment.
Providing free e-poeitin injections helps these patients to achieve a saving of RM30 to RM60 for each e-poeitin jab which serves to prevent anemia in dialysis patients.
It is the first right step to take. However it is our hope that the Government will consider to increase its RM50 subsidy in order to help more deserving patients under dialysis treatment in the NGO-run centres in the future.
Being poor is one thing but having to suffer kidney failure and requires three times a week with four-hour dialysis treatment each session is indeed a double tragedy.
Our Foundation is also doing its small part to help the deserving patients in the NGO-run centres by providing them a RM500 monthly subsidy. Even under trying times the Foundation has provided an annual allocation of RM600,000 for this purpose.
About 18,000 persons undergo dialysis at some 454 dialysis centres nationwide and the number is expected to arise to more than 20,000 by next year with 3,500 new patients yearly.
It is indeed an immense problem that the nation has to tackle. In view of this it is all the more necessary to prevent kidney diseases through the adoption of a healthy life-style.
There is also a need to do more to ensure a bigger donation rate of organs such as kidneys for transplant purposes which is the only alternative to dialysis treatment.
This is over and above the RM50 subsidy already received by some 2,700 poor kidney patients undergoing dialysis treatment.
Providing free e-poeitin injections helps these patients to achieve a saving of RM30 to RM60 for each e-poeitin jab which serves to prevent anemia in dialysis patients.
It is the first right step to take. However it is our hope that the Government will consider to increase its RM50 subsidy in order to help more deserving patients under dialysis treatment in the NGO-run centres in the future.
Being poor is one thing but having to suffer kidney failure and requires three times a week with four-hour dialysis treatment each session is indeed a double tragedy.
Our Foundation is also doing its small part to help the deserving patients in the NGO-run centres by providing them a RM500 monthly subsidy. Even under trying times the Foundation has provided an annual allocation of RM600,000 for this purpose.
About 18,000 persons undergo dialysis at some 454 dialysis centres nationwide and the number is expected to arise to more than 20,000 by next year with 3,500 new patients yearly.
It is indeed an immense problem that the nation has to tackle. In view of this it is all the more necessary to prevent kidney diseases through the adoption of a healthy life-style.
There is also a need to do more to ensure a bigger donation rate of organs such as kidneys for transplant purposes which is the only alternative to dialysis treatment.
Monday, March 16, 2009
Master English and we’ll move with the times
Every level-headed Malaysian who subscribes to reason and logic will unanimously agree that teaching, learning and using the English language must never be made into an issue when it is done in the interest of our future generation and for the sake of our Nation’s progress and its future well-being.
But unfortunately there are some in our midst who are not prepared to accept this fact judging from their comment and reaction to the teaching of Maths and Science in English.
What is even more disturbing is that there are some irrational ones who regard the teaching, learning and promotion of the English language as something unpatriotic.
As we strive to achieve Vision 2020, it is essential for the government to adopt a practical and open-minded approach towards any language which can contribute to Malaysia’s progress while remaining firm and steadfast in ensuring that Bahasa Melayu is the country’s official and national language.
As a Malaysian, I am proud of our national language – Bahasa Melayu – a language I use daily in communicating not only with officials of government departments and agencies but also with the various ethnic groups. It is our common language understood and used by Malaysia’s multi-racial population.
However, we must also accept the reality that knowledge of one language is insufficient in this modern and technological age. We need to have a command of other languages for progress and development, be it English, Chinese, French, etc.
We learn and use English as it is an international language for science and technology, business and commerce.
Malaysians should strive to be bilingual or even multi-lingual now that most Malaysians, particularly the younger generation, have mastered Bahasa Melayu.
Malaysians may lose out in the field of information and technology in the new millennium if they are not proficient in English.
English is vital if Malaysians are not to be left behind.
The ability to learn and use English or any other language should be seen as a progressive move to improve our knowledge and expertise.
The fear of the English language, which some still regard as a legacy of British colonialism, is clearly misplaced and needs to be rectified.
To overcome this, more needs to be done to convince parents and students, particularly those in the rural areas, about the importance of ‘learning English as a tool for science, technology, business and commerce as well as progress and modernization.
At a time when so much has been spoken about the age of ICT and the global economy, one problem that we need to address and which concerns our future is the command of the English language.
It is an indisputable fact that the command of the English language among our young generation is poor and is a matter of concern if we are to cope with the global march of information and communications technology.
We must not regard the learning and mastery of the English language as a threat to our cultural or national identity.
Mastering the English language is about rejuvenating the nation. It is about preparing ourselves individually and collectively as a nation in finding our place in the global economy.
Promoting English would not in any way jeopardise the importance and use of Bahasa Melayu as our national and official language.
Improving the standard of English will not diminish the importance of our national language since bilingualism or even trilingual is an unwritten need for social and professional competence in this modern age and certainly learning and using the English language will not make us less nationalistic.
But unfortunately there are some in our midst who are not prepared to accept this fact judging from their comment and reaction to the teaching of Maths and Science in English.
What is even more disturbing is that there are some irrational ones who regard the teaching, learning and promotion of the English language as something unpatriotic.
As we strive to achieve Vision 2020, it is essential for the government to adopt a practical and open-minded approach towards any language which can contribute to Malaysia’s progress while remaining firm and steadfast in ensuring that Bahasa Melayu is the country’s official and national language.
As a Malaysian, I am proud of our national language – Bahasa Melayu – a language I use daily in communicating not only with officials of government departments and agencies but also with the various ethnic groups. It is our common language understood and used by Malaysia’s multi-racial population.
However, we must also accept the reality that knowledge of one language is insufficient in this modern and technological age. We need to have a command of other languages for progress and development, be it English, Chinese, French, etc.
We learn and use English as it is an international language for science and technology, business and commerce.
Malaysians should strive to be bilingual or even multi-lingual now that most Malaysians, particularly the younger generation, have mastered Bahasa Melayu.
Malaysians may lose out in the field of information and technology in the new millennium if they are not proficient in English.
English is vital if Malaysians are not to be left behind.
The ability to learn and use English or any other language should be seen as a progressive move to improve our knowledge and expertise.
The fear of the English language, which some still regard as a legacy of British colonialism, is clearly misplaced and needs to be rectified.
To overcome this, more needs to be done to convince parents and students, particularly those in the rural areas, about the importance of ‘learning English as a tool for science, technology, business and commerce as well as progress and modernization.
At a time when so much has been spoken about the age of ICT and the global economy, one problem that we need to address and which concerns our future is the command of the English language.
It is an indisputable fact that the command of the English language among our young generation is poor and is a matter of concern if we are to cope with the global march of information and communications technology.
We must not regard the learning and mastery of the English language as a threat to our cultural or national identity.
Mastering the English language is about rejuvenating the nation. It is about preparing ourselves individually and collectively as a nation in finding our place in the global economy.
Promoting English would not in any way jeopardise the importance and use of Bahasa Melayu as our national and official language.
Improving the standard of English will not diminish the importance of our national language since bilingualism or even trilingual is an unwritten need for social and professional competence in this modern age and certainly learning and using the English language will not make us less nationalistic.
Friday, March 13, 2009
希望政府增加洗肾补贴
实达基金会主席丹斯里李霖泰表示政府提供免费“红细胞生成素”（erythropoeitin）补针注射给肾脏病人是一个好的开始，不过希望政府日后能够考虑增加补贴，让更多的肾脏病患者受惠。
目前每次洗肾治疗可获得政府补贴50令吉。政府倒不如考虑直接提高补贴让更多人受益，以实质帮助在非政府组织洗肾中心内接受洗肾治疗的贫困肾脏病人。
虽然政府提供免费的“红细胞生成素”补针注射将可以帮助到一些迫切需要的肾脏患者。可毕竟不是每个肾脏病人都需要注射补针，只是身体很弱的病患者才需要。
李氏今日欢迎卫生部长拿督斯里廖仲莱宣布内阁批准年度拨款1千2百64万令吉免费提供洗肾补针注射液“红细胞生成素”给在非政府组织洗肾中心内接受洗肾治疗的贫穷与弱势的病人。
此外，已经超过2700名贫困肾病患者每次接受洗肾治疗所获得的50令吉补贴。这将意味着能够实际帮助这些贫困的病人，每次补针注射可节约30-60令吉；补针注射将有助于预防贫血的肾脏病人。
虽然贫穷是一回事，但在遭受肾功能衰竭的患者，每周需要花费3天，每天 4个小时的洗肾治疗确实是一个严重的悲剧。因此，实达基金会也贡献一小部分，帮助一些在非政府组织洗肾中心的肾脏病人，每月为他们提供500令吉的补贴。即使在目前经济艰难的时刻，我们的基金会仍提供了一笔60万令吉的拨款用于这个用途。
根据统计，目前全国约有18000名肾脏病人在454间洗肾中心接受洗肾治疗。由于每年的新肾脏患者将增加3500名，因此明年全国的总病患人数预计将超过20000名。这的确是一项迫切需要解决的全国性问题。
鉴于这种情况，我们必须通过健康的生活方式达至预防肾脏疾病的发生。此外，我们亦需要鼓吹更多国民参与器官捐献计划，惟有通过肾脏移植手术才能替代洗肾治疗。
目前每次洗肾治疗可获得政府补贴50令吉。政府倒不如考虑直接提高补贴让更多人受益，以实质帮助在非政府组织洗肾中心内接受洗肾治疗的贫困肾脏病人。
虽然政府提供免费的“红细胞生成素”补针注射将可以帮助到一些迫切需要的肾脏患者。可毕竟不是每个肾脏病人都需要注射补针，只是身体很弱的病患者才需要。
李氏今日欢迎卫生部长拿督斯里廖仲莱宣布内阁批准年度拨款1千2百64万令吉免费提供洗肾补针注射液“红细胞生成素”给在非政府组织洗肾中心内接受洗肾治疗的贫穷与弱势的病人。
此外，已经超过2700名贫困肾病患者每次接受洗肾治疗所获得的50令吉补贴。这将意味着能够实际帮助这些贫困的病人，每次补针注射可节约30-60令吉；补针注射将有助于预防贫血的肾脏病人。
虽然贫穷是一回事，但在遭受肾功能衰竭的患者，每周需要花费3天，每天 4个小时的洗肾治疗确实是一个严重的悲剧。因此，实达基金会也贡献一小部分，帮助一些在非政府组织洗肾中心的肾脏病人，每月为他们提供500令吉的补贴。即使在目前经济艰难的时刻，我们的基金会仍提供了一笔60万令吉的拨款用于这个用途。
根据统计，目前全国约有18000名肾脏病人在454间洗肾中心接受洗肾治疗。由于每年的新肾脏患者将增加3500名，因此明年全国的总病患人数预计将超过20000名。这的确是一项迫切需要解决的全国性问题。
鉴于这种情况，我们必须通过健康的生活方式达至预防肾脏疾病的发生。此外，我们亦需要鼓吹更多国民参与器官捐献计划，惟有通过肾脏移植手术才能替代洗肾治疗。
Thursday, March 12, 2009
Komen terhadap Pakej Ransangan Ekonomi Kedua bernilai RM60 Billion
Pakej Ransangan Ekonomi yang kedua bernilai RM60 billion yang di umumkan oleh Menteri Kewangan Datuk Seri Najib Tun Razak, yang bertujuan untuk menghindarkan negara dari mengalami kegawatan ekonomi yang serius, memaparkan langkah yang berani untuk mengekang beberapa masalah ekonomi yang sekiranya tidak diatasi akan membawa kesan serius terhadap kestabilan sosial dan politik.
Negara kita sekarang ini menghadapi situasi yang amat mencabar, yang memerlukan tindakan yang berani dan mantap untuk mengurangkan bebanan dan keperitan semua rakyat Malaysia.
Kita tidak mengharapkan semua rakyat Malaysia akan bersetuju dengan Pakej Ransangan tersebut, tetapi melihat dari sambutan yang diberikan oleh pelbagai lapisan rakyat Malaysia, menunjukkan penerimaan dan sokongan diberikan kepada empat strategi utama didalam pakej tersebut iaitu untuk mengurangkan kadar pengangguran dan mewujudkan peluang pekerjaan, mengurangkan bebanan rakyat terutamanya golongan yang terdedah kepada kemelesetan ekonomi tersebut, membantu sektor swasta untuk memulihkan ekonomi dan membangunkan kapasiti untuk masa hadapan.
Ia adalah satu usaha yang amat dialu-alukan untuk menyediakan sebanyak 163,000 peluang pekerjaan, peluang mengikuti latihan, menyediakan subsidi makanan dan menyekat kenaikkan kadar tol, dan ini merupakan perkara yang amat perlu dilakukan untuk mengurangkan bebanan kehidupan kebanyakkan rakyat Malaysia.
Di samping itu Kerajaan juga harus mengkaji kemungkinan untuk memberikan bantuan kewangan khusus kepada golongan rakyat marhain yang amat memerlukan bantuan dan pertolongan atau bantuan khusus kepada golongan yang baru kehilangan pekerjaan.
Setelah mengumumkan pakej ransangan sebanyak RM 60 billion tersebut, apa yang perlu dilakukan selanjutnya oleh pihak Kerajaan adalah untuk memastikan perancangan dan perlaksanaan program tersebut yang mantap dan berkesan untuk memastikan hasil yang diharapkan tercapai.
Dalam hal ini pihak Kerajaan perlu mengadakan kaedah pemantauan disetiap peringkat untuk memastikan semua projek dipantau dengan baik dan tidak berlaku pembaziran atau kebocoran. Perlaksanaan semua projek dan pemberian kontrak perlu dilakukan dengan penuh ketelusan dan bertanggung jawab.
Saya ingin mencadangkan pembentukan satu Pasukan Kerja Pemantauan Peringkat Tinggi yang dipengerusikan oleh Menteri Kewangan sendiri untuk memantau perlaksanaan Pakej Ransangan Kedua ini dan memberi keyakinan kepada rakyat bahawa Kerajaan akan memastikan kejayaan perlaksanaan Pakej Ransangan ini untuk menghindarkan kegawatan dan membantu rakyat.
Kejayaan membelajakan dana RM60 billion ini juga bergantung kepada komitmen sepenuhnya dari pihak awam untuk melakukan bukan sahaja yang mampu dilakukan tetapi yang terbaik untuk memastikan kejayaan perlaksanaan Pakej Ransangan Kedua ini.
Negara kita sekarang ini menghadapi situasi yang amat mencabar, yang memerlukan tindakan yang berani dan mantap untuk mengurangkan bebanan dan keperitan semua rakyat Malaysia.
Kita tidak mengharapkan semua rakyat Malaysia akan bersetuju dengan Pakej Ransangan tersebut, tetapi melihat dari sambutan yang diberikan oleh pelbagai lapisan rakyat Malaysia, menunjukkan penerimaan dan sokongan diberikan kepada empat strategi utama didalam pakej tersebut iaitu untuk mengurangkan kadar pengangguran dan mewujudkan peluang pekerjaan, mengurangkan bebanan rakyat terutamanya golongan yang terdedah kepada kemelesetan ekonomi tersebut, membantu sektor swasta untuk memulihkan ekonomi dan membangunkan kapasiti untuk masa hadapan.
Ia adalah satu usaha yang amat dialu-alukan untuk menyediakan sebanyak 163,000 peluang pekerjaan, peluang mengikuti latihan, menyediakan subsidi makanan dan menyekat kenaikkan kadar tol, dan ini merupakan perkara yang amat perlu dilakukan untuk mengurangkan bebanan kehidupan kebanyakkan rakyat Malaysia.
Di samping itu Kerajaan juga harus mengkaji kemungkinan untuk memberikan bantuan kewangan khusus kepada golongan rakyat marhain yang amat memerlukan bantuan dan pertolongan atau bantuan khusus kepada golongan yang baru kehilangan pekerjaan.
Setelah mengumumkan pakej ransangan sebanyak RM 60 billion tersebut, apa yang perlu dilakukan selanjutnya oleh pihak Kerajaan adalah untuk memastikan perancangan dan perlaksanaan program tersebut yang mantap dan berkesan untuk memastikan hasil yang diharapkan tercapai.
Dalam hal ini pihak Kerajaan perlu mengadakan kaedah pemantauan disetiap peringkat untuk memastikan semua projek dipantau dengan baik dan tidak berlaku pembaziran atau kebocoran. Perlaksanaan semua projek dan pemberian kontrak perlu dilakukan dengan penuh ketelusan dan bertanggung jawab.
Saya ingin mencadangkan pembentukan satu Pasukan Kerja Pemantauan Peringkat Tinggi yang dipengerusikan oleh Menteri Kewangan sendiri untuk memantau perlaksanaan Pakej Ransangan Kedua ini dan memberi keyakinan kepada rakyat bahawa Kerajaan akan memastikan kejayaan perlaksanaan Pakej Ransangan ini untuk menghindarkan kegawatan dan membantu rakyat.
Kejayaan membelajakan dana RM60 billion ini juga bergantung kepada komitmen sepenuhnya dari pihak awam untuk melakukan bukan sahaja yang mampu dilakukan tetapi yang terbaik untuk memastikan kejayaan perlaksanaan Pakej Ransangan Kedua ini.
第二经济振兴配套回响
副首相兼财政部长拿督斯里纳吉在下议院公布，总额高达600亿令吉的第二经济振兴配套，全国职业安全与卫生机构主席丹斯里李霖泰今日建议政府必须成立一个高功率监督专责小组负责监督这项命名为“迷你财政预算案”的第二经济振兴配套的实行；并由财政部部长担任该小组的主席亲自监督实施第二次的经济刺激计划。
政府必须不遗余力，以确保第二经济振兴配套中的各项计划能够落实，以对付经济的衰退和帮助受影响的民众，让人民恢复信心。为了确保能够成功顺利的实施高达600亿令吉的第二经济振兴配套，公共服务领域必须以积极与正面的态度和充分的配合。
在推介高达600亿令吉的第二经济振兴配套的同时，政府须推出适当的规划和执行所有措施，并确保他们达到理想的效果。政府必须推出强有力的监督机制监督各个层次，以确保所有项目都被密切监测，并没有浪费和流失。此外，必须贯彻充分的透明度和问责制。
第二经济振兴配套是防止我国陷入严重经济衰退所提出的一系列果断措施，处理一些紧迫的经济问题。如这些问题不解决将严重影响社会和政治稳定。目前是我国面临挑战和困难的时期，所有的马来西亚人需要强有力和大胆的努力，共同帮助减轻负担；政府致力减少人民的困难。
虽然不是每个人民完全同意该配套，但是从各界的反应，人们普遍接受该分为4大主要项目的配套。以减少失业和增加就业机会；减轻人民的负担，特别是弱势群体；协助私人领域和未来的建设能力。
李氏表示政府创造十六万三千个就业机会是值得我们称赞。提供培训机会；提供粮食补贴的人数和过路费的降低，确实是非常必要的，可以帮助减轻市民的负担。
除此之外，政府还应该研究是否可能提供现金支付给十分困苦的人民，或提供一些直接的好处给予失业人士。
政府必须不遗余力，以确保第二经济振兴配套中的各项计划能够落实，以对付经济的衰退和帮助受影响的民众，让人民恢复信心。为了确保能够成功顺利的实施高达600亿令吉的第二经济振兴配套，公共服务领域必须以积极与正面的态度和充分的配合。
在推介高达600亿令吉的第二经济振兴配套的同时，政府须推出适当的规划和执行所有措施，并确保他们达到理想的效果。政府必须推出强有力的监督机制监督各个层次，以确保所有项目都被密切监测，并没有浪费和流失。此外，必须贯彻充分的透明度和问责制。
第二经济振兴配套是防止我国陷入严重经济衰退所提出的一系列果断措施，处理一些紧迫的经济问题。如这些问题不解决将严重影响社会和政治稳定。目前是我国面临挑战和困难的时期，所有的马来西亚人需要强有力和大胆的努力，共同帮助减轻负担；政府致力减少人民的困难。
虽然不是每个人民完全同意该配套，但是从各界的反应，人们普遍接受该分为4大主要项目的配套。以减少失业和增加就业机会；减轻人民的负担，特别是弱势群体；协助私人领域和未来的建设能力。
李氏表示政府创造十六万三千个就业机会是值得我们称赞。提供培训机会；提供粮食补贴的人数和过路费的降低，确实是非常必要的，可以帮助减轻市民的负担。
除此之外，政府还应该研究是否可能提供现金支付给十分困苦的人民，或提供一些直接的好处给予失业人士。
Comments for the RM60B Sec Stimulus Package
The RM60 billion second stimulus package unveiled by the Finance Minister Datuk Seri Najib Tun Razak with the aim of preventing the country from slipping into a serious recession has presented a series of bold measures to grapple with a number of pressing economic problems which if not addressed will have serious repercussions on social and political stability.
The country is now facing challenging and difficult times and it calls for strong and bold efforts to help ease the burden of all Malaysians and reduce their hardship.
We may not expect every Malaysian to agree fully with the Stimulus Package but judging from the reaction from a cross-section of Malaysians, there is general acceptance by the public of the four main thrusts of the Package which are to reduce unemployment and increase job opportunities; easing the burden of the rakyat, in particular the vulnerable groups; assisting the private sector and building capacity for the future.
It is laudable for efforts to create 163,000 jobs, provide training opportunities; make available food subsidies and keeping the toll rates down which are indeed very essential to help ease the burden of the average Malaysians.
Besides this the Government should also study the possibility of making available cash payment to those who are in dire straits and providing some immediate benefit to those who have become unemployed.
Having introduced the RM60 billion stimulus package what must be done now is for the Government to ensure the proper planning and execution of all the measures unveiled and ensure they achieve the desired results.
In this connection the Government has to introduce strong monitoring mechanisms at the various levels to ensure that all projects are closely monitored and there are no wastages and leakages. There must be full transparency and accountability in the implementation of all these projects and award of contracts.
I wish to suggest the formation of a high-powered Monitoring Task Force to be chaired by the Finance Minister himself to monitor the implementation of the Second Stimulus Package and give confidence to the people that the Government will leave no stone unturned to ensure the success of the Stimulus Package to counter the recession and help the rakyat.
The successful implementation the RM60 billion lifeline also calls for the total commitment of the public sector to give their best and walk the extra mile to make sure the smooth implementation of the Second Stimulus Package.
The country is now facing challenging and difficult times and it calls for strong and bold efforts to help ease the burden of all Malaysians and reduce their hardship.
We may not expect every Malaysian to agree fully with the Stimulus Package but judging from the reaction from a cross-section of Malaysians, there is general acceptance by the public of the four main thrusts of the Package which are to reduce unemployment and increase job opportunities; easing the burden of the rakyat, in particular the vulnerable groups; assisting the private sector and building capacity for the future.
It is laudable for efforts to create 163,000 jobs, provide training opportunities; make available food subsidies and keeping the toll rates down which are indeed very essential to help ease the burden of the average Malaysians.
Besides this the Government should also study the possibility of making available cash payment to those who are in dire straits and providing some immediate benefit to those who have become unemployed.
Having introduced the RM60 billion stimulus package what must be done now is for the Government to ensure the proper planning and execution of all the measures unveiled and ensure they achieve the desired results.
In this connection the Government has to introduce strong monitoring mechanisms at the various levels to ensure that all projects are closely monitored and there are no wastages and leakages. There must be full transparency and accountability in the implementation of all these projects and award of contracts.
I wish to suggest the formation of a high-powered Monitoring Task Force to be chaired by the Finance Minister himself to monitor the implementation of the Second Stimulus Package and give confidence to the people that the Government will leave no stone unturned to ensure the success of the Stimulus Package to counter the recession and help the rakyat.
The successful implementation the RM60 billion lifeline also calls for the total commitment of the public sector to give their best and walk the extra mile to make sure the smooth implementation of the Second Stimulus Package.
Wednesday, March 11, 2009
Kesihatan Mental Di Kalangan Pekerja
Masalah kesihatan mental terutamanya yang berkaitan dengan tekanan mental hendaklah ditangani dengan segera supaya masalah seperti stres, kemarahan dan keganasan, kemurungan dan cubaan bunuh diri dapat dielakkan.
Institut Keselamatan dan Kesihatan Pekerjaan Negara (NIOSH) berpendapat langkah segera perlu diambil untuk menangani masalah mental dan kesihatan di tempat kerja yang melibatkan majikan, pekerja dan pihak berkuasa yang terlibat.
Pengabaian factor kesihatan mental dan psikososial di tempat kerja bukan sahaja merugikan pekerja tetapi juga memberi kesan secara langsung terhadap kecekapan, keberkesanan dan hasil ssesuatu perusahaan.
Di mana terdapat kes pekerja yang menderita dari penyakit mental, majikan perlu memberi pertolongan dan bantuan dalam ebentuk kaunseling.
Prestasi pekerja, kekerapan jatuh sakit, ketidakhadiran, kemalangan dan pusing-ganti pekerja akan terjejas oleh keadaan kesihatan mental pekerja.
Dalam hubungan ini, saya ingin menulis mengenai punca stres dan tekanan anggota polis yang memang merupakan suatu isu yang perlu ditangani dengan berkesan.
Pada suatu ketika dahulu kita pernah membaca laporan peristiwa seorang anggota polis melaporkan 58 das tembakan ke udara yang dikaitkan dengan tekanan perasaan.
Sebenarnya tekanan atau stres di kalangan anggota polis bukanlah sesuatu isu baru.
Sepertimana yang kita memahami memang benar bahawa kajian yang dilakukan membuktikan tugasasn dan pekerjaan polis terdedah kepada unsure tekanan atau stres.
Bidang tugas kepolisan adalah amat mencabar dan menjadi semakin pelbagai. Jadi isu kesihatan mental anggota polis perlu diberi perhatian sewajarnya kerana produktiviti seseorang anggota bergantung kepada kesihatan mental-nya.
Saya amat prihatin dengan aspek kebajikan polis. Dalam hubungan ini saya berpendapat bahawa selain dari membayar anggota polis gaji dan elaun yang munasabah, aspek kesihatan mental harus juga diberikan perhatian berat.
Program untuk membantu anggota polis yang mengalami stres atau tekanan harus dipertingkatkan. Program tersebut bertujuan untuk mengenalpasti anggota yang tertekan dan diikuti dengan memberi kaunseling dan lain-lain kemudahan kepada mereka.
Tidak ada tempat kerja yang terkecuali dari masalah penyakit mental pekerja dan kesannya dari segi psikologi, sosial dan ekonomi adalah tinggi. Kesihatan mental tidak lagi boleh diabaikan, sebaliknya ia perlu diberikan perhatian yang memadai sama seperti isu pengurusan lain di dalam sebuah organisasi.
Masalah penyakit mental, terutamanya yang berkaitan dengan tekanan jiwa atau “stress” di kalangan pekerja di Malaysia termasuk kakitangan PDRM, adalah merupakan perkara yang serius dan perlu diberikan perhatian segera di tempat kerja supaya masalah seperti kemurungan, penyakit mental dan gangguan jiwa dapat dielakkan.
NIOSH berpendapat langkah-langkah segera perlu diambil oleh majikan, pekerja dan juga pihak berkuasa yang berkenaan, untuk mengatasi masalah mental dan kesihatan di tempat kerja.
Dalam kontek ini pihak kerajaan perlu memperkenalkan garis panduan untuk meningkatkan kesihatan mental di tempat kerja supaya dapat menyumbang kepada kesihatan dan produktiviti pekerja secara mental dan juga fisikal yang lebih baik.
Modal yang digunakan untuk Program Bantuan telah terbukti memberi pulangan dari segi peningkatan produktiviti dan prestasi kerja. Kerajaan harus sedar penanaman modal untuk kebajikan kesihatan mental anggota polis membawa pulangan yang baik.
Pendidikan dan promosi ke atas kesihatan mental, yang bertujuan untuk mengekang peningkatan masalah psikososial di kalangan anggota polis, adalah amat penting, selari dengan aspirasi kita untuk menjadi negara maju yang sudah semestinya akan memberi tekanan hebat kepada kita untuk menjalankan tanggungjawab dalam kehidupan seharian kita.
Gangguan mental dan penyakit mental yang lain adalah satu peringatan pahit di dalam kehidupan kita yang tidak sepatutnya kita abaikan di dalam usaha kita untuk mencapai status negara maju.
Isu yang bersangkutan dengan kesihatan mental di tempat kerja juga boleh menjejaskan secara langsung majikan, pelanggan dan amsyarakat di mana organisasi tersebut berada.
Tiada negara atau individu yang terkecuali daripada gangguan mental dan kesannya ke atas keadaan psikologikal, sosial dan kesan terhadap ekonomi juga tinggi. Kesihatan mental tidak lagi boleh diabaikan sebaliknya ia perlu diberikan perhatian sama seperti masalah kesihatan yang lain.
Kesihatan mental bukan sekadar berkenaan penyakit mental. Ia adalah perasaan kesejahteraan, keupayaan menghadapi cabaran dan untuk memastikan sikap positif terhadap diri sendiri.
Isu kesihatan mental di tempat kerja, harus diberikan perhatian kerana produktiviti pekerja di dalam sesuatu organisasi bergantung kepada tahap kesihatan mental mereka.
Institut Keselamatan dan Kesihatan Pekerjaan Negara (NIOSH) berpendapat langkah segera perlu diambil untuk menangani masalah mental dan kesihatan di tempat kerja yang melibatkan majikan, pekerja dan pihak berkuasa yang terlibat.
Pengabaian factor kesihatan mental dan psikososial di tempat kerja bukan sahaja merugikan pekerja tetapi juga memberi kesan secara langsung terhadap kecekapan, keberkesanan dan hasil ssesuatu perusahaan.
Di mana terdapat kes pekerja yang menderita dari penyakit mental, majikan perlu memberi pertolongan dan bantuan dalam ebentuk kaunseling.
Prestasi pekerja, kekerapan jatuh sakit, ketidakhadiran, kemalangan dan pusing-ganti pekerja akan terjejas oleh keadaan kesihatan mental pekerja.
Dalam hubungan ini, saya ingin menulis mengenai punca stres dan tekanan anggota polis yang memang merupakan suatu isu yang perlu ditangani dengan berkesan.
Pada suatu ketika dahulu kita pernah membaca laporan peristiwa seorang anggota polis melaporkan 58 das tembakan ke udara yang dikaitkan dengan tekanan perasaan.
Sebenarnya tekanan atau stres di kalangan anggota polis bukanlah sesuatu isu baru.
Sepertimana yang kita memahami memang benar bahawa kajian yang dilakukan membuktikan tugasasn dan pekerjaan polis terdedah kepada unsure tekanan atau stres.
Bidang tugas kepolisan adalah amat mencabar dan menjadi semakin pelbagai. Jadi isu kesihatan mental anggota polis perlu diberi perhatian sewajarnya kerana produktiviti seseorang anggota bergantung kepada kesihatan mental-nya.
Saya amat prihatin dengan aspek kebajikan polis. Dalam hubungan ini saya berpendapat bahawa selain dari membayar anggota polis gaji dan elaun yang munasabah, aspek kesihatan mental harus juga diberikan perhatian berat.
Program untuk membantu anggota polis yang mengalami stres atau tekanan harus dipertingkatkan. Program tersebut bertujuan untuk mengenalpasti anggota yang tertekan dan diikuti dengan memberi kaunseling dan lain-lain kemudahan kepada mereka.
Tidak ada tempat kerja yang terkecuali dari masalah penyakit mental pekerja dan kesannya dari segi psikologi, sosial dan ekonomi adalah tinggi. Kesihatan mental tidak lagi boleh diabaikan, sebaliknya ia perlu diberikan perhatian yang memadai sama seperti isu pengurusan lain di dalam sebuah organisasi.
Masalah penyakit mental, terutamanya yang berkaitan dengan tekanan jiwa atau “stress” di kalangan pekerja di Malaysia termasuk kakitangan PDRM, adalah merupakan perkara yang serius dan perlu diberikan perhatian segera di tempat kerja supaya masalah seperti kemurungan, penyakit mental dan gangguan jiwa dapat dielakkan.
NIOSH berpendapat langkah-langkah segera perlu diambil oleh majikan, pekerja dan juga pihak berkuasa yang berkenaan, untuk mengatasi masalah mental dan kesihatan di tempat kerja.
Dalam kontek ini pihak kerajaan perlu memperkenalkan garis panduan untuk meningkatkan kesihatan mental di tempat kerja supaya dapat menyumbang kepada kesihatan dan produktiviti pekerja secara mental dan juga fisikal yang lebih baik.
Modal yang digunakan untuk Program Bantuan telah terbukti memberi pulangan dari segi peningkatan produktiviti dan prestasi kerja. Kerajaan harus sedar penanaman modal untuk kebajikan kesihatan mental anggota polis membawa pulangan yang baik.
Pendidikan dan promosi ke atas kesihatan mental, yang bertujuan untuk mengekang peningkatan masalah psikososial di kalangan anggota polis, adalah amat penting, selari dengan aspirasi kita untuk menjadi negara maju yang sudah semestinya akan memberi tekanan hebat kepada kita untuk menjalankan tanggungjawab dalam kehidupan seharian kita.
Gangguan mental dan penyakit mental yang lain adalah satu peringatan pahit di dalam kehidupan kita yang tidak sepatutnya kita abaikan di dalam usaha kita untuk mencapai status negara maju.
Isu yang bersangkutan dengan kesihatan mental di tempat kerja juga boleh menjejaskan secara langsung majikan, pelanggan dan amsyarakat di mana organisasi tersebut berada.
Tiada negara atau individu yang terkecuali daripada gangguan mental dan kesannya ke atas keadaan psikologikal, sosial dan kesan terhadap ekonomi juga tinggi. Kesihatan mental tidak lagi boleh diabaikan sebaliknya ia perlu diberikan perhatian sama seperti masalah kesihatan yang lain.
Kesihatan mental bukan sekadar berkenaan penyakit mental. Ia adalah perasaan kesejahteraan, keupayaan menghadapi cabaran dan untuk memastikan sikap positif terhadap diri sendiri.
Isu kesihatan mental di tempat kerja, harus diberikan perhatian kerana produktiviti pekerja di dalam sesuatu organisasi bergantung kepada tahap kesihatan mental mereka.
Care Givers-Kelana Jaya Rotary Club
I was recently invited by the Rotary Club of Kelana Jaya to present the 2008 Vocational Service Awards to various care giver organizations and individuals in recognition of their outstanding vocational service.
Various community, social and NGO activitists who are care givers and have rendered time, effort and love to take care of the very old, terminally-ill, spastic children and others who need care and attention were duly recognised.
The care givers were nominated by several nursing homes, associations and NGOs for having proven their unstinting dedication to serve the terminally-ill, needy and others.
I have worked in the areas of crime prevention, occupational safety and various other social causes. In the course of my work I have come across many compassionate Malaysians who never failed to lend a hand, give a thought, do a deed and lace life with meanings for the less fortunate.
I pay tribute to these selfless and committed care givers and social workers who have been working tirelessly behind the scene to provide care and love to the terminally-ill, the disabled and many other unfortunate ones in our community.
They have played pivotal roles in giving meaning to a caring society.
These dedicated and committed care givers should be aptly described as the unsung heroes and they are the ones who deserve to be honoured and presented with Rotary’s Vocational Service towards.
The care givers’ commitment to noble deeds to serve the sick and the less fortunate behind the scene and without publicity deserve to be recognized not only by Rotary but also by the Government.
They should be considered for award presentations in conjunction with Federal and State Awards.
Various community, social and NGO activitists who are care givers and have rendered time, effort and love to take care of the very old, terminally-ill, spastic children and others who need care and attention were duly recognised.
The care givers were nominated by several nursing homes, associations and NGOs for having proven their unstinting dedication to serve the terminally-ill, needy and others.
I have worked in the areas of crime prevention, occupational safety and various other social causes. In the course of my work I have come across many compassionate Malaysians who never failed to lend a hand, give a thought, do a deed and lace life with meanings for the less fortunate.
I pay tribute to these selfless and committed care givers and social workers who have been working tirelessly behind the scene to provide care and love to the terminally-ill, the disabled and many other unfortunate ones in our community.
They have played pivotal roles in giving meaning to a caring society.
These dedicated and committed care givers should be aptly described as the unsung heroes and they are the ones who deserve to be honoured and presented with Rotary’s Vocational Service towards.
The care givers’ commitment to noble deeds to serve the sick and the less fortunate behind the scene and without publicity deserve to be recognized not only by Rotary but also by the Government.
They should be considered for award presentations in conjunction with Federal and State Awards.
Kempen Kementerian Kesihatan "Mengambil berat terhadap pesakit"
Pelancaran kempen Budaya Korporat oleh Menteri Kesihatan untuk mendidik kakitangan Kementerian tentang peri pentingnya nilai keprihatinan dan “mengambil berat terhadap pesakit” adalah satu langkah yang tepat dan selari dengan harapan rakyat.
Kempen tersebut menonjolkan kakitangan Kementerian memakai lencana dengan logo yang menunjukkan simbol keprihatinan terhadap pesakit iaitu tangan yang di letakkan pada hati (dada).
Langkah yang diambil oleh Kementerian Kesihatan tersebut amat dialu-alukan, tetapi apa yang lebih penting ialah imej keprihatinan tersebut hendaklah dilaksanakan secara ikhlas melalui tindakan konkrit oleh pihak-pihak yang berkenaan supaya pesakit dan orang ramai dapat diyakinkan bahawa mereka benar-benar mengambil berat terhadap pesakit.
Dalam hal ini semua kakitangan terutamanya kakitangan perubatan disemua hospital kerajaan, klinik dan lain-lain harus menerapkan budaya keprihatinan tersebut yang akan menentukan kejayaan Kempen Budaya Korporat oleh Kementeria tersebut.
Menteri Kesihatan, Dato’ Sri Liow Tiong Lai telah menyatakan dengan tepat hasrat beliau untuk menerapkan nilai korporat sebagai amalan kepada kakitangan Kementerian.
Dengan itu saya ingin menyarankan supaya kempen “keprihatinan” ini dipantau secara aktif dan di nilai keberkesananya untuk memastikan ia menepati objektifnya.
Mengambil berat kepada semua pesakit adalah sesuatu yang amat mencabar untuk dilakukan dan ia memerlukan kesabaran, sikap bertimbang rasa dan belas kasihan oleh pihak yang memberi rawatan tersebut.
Sekiranya semua kakitangan perubatan dapat melaksanakan tanggung-jawab yang berat ini, ia bukan sahaja akan dapat memberikan semangat kepada pesakit yang mendapatkan rawatan tetapi juga akan membantu penerapan budaya prihatin dan penyayang di kalangan rakyat Malaysia.
Kempen tersebut menonjolkan kakitangan Kementerian memakai lencana dengan logo yang menunjukkan simbol keprihatinan terhadap pesakit iaitu tangan yang di letakkan pada hati (dada).
Langkah yang diambil oleh Kementerian Kesihatan tersebut amat dialu-alukan, tetapi apa yang lebih penting ialah imej keprihatinan tersebut hendaklah dilaksanakan secara ikhlas melalui tindakan konkrit oleh pihak-pihak yang berkenaan supaya pesakit dan orang ramai dapat diyakinkan bahawa mereka benar-benar mengambil berat terhadap pesakit.
Dalam hal ini semua kakitangan terutamanya kakitangan perubatan disemua hospital kerajaan, klinik dan lain-lain harus menerapkan budaya keprihatinan tersebut yang akan menentukan kejayaan Kempen Budaya Korporat oleh Kementeria tersebut.
Menteri Kesihatan, Dato’ Sri Liow Tiong Lai telah menyatakan dengan tepat hasrat beliau untuk menerapkan nilai korporat sebagai amalan kepada kakitangan Kementerian.
Dengan itu saya ingin menyarankan supaya kempen “keprihatinan” ini dipantau secara aktif dan di nilai keberkesananya untuk memastikan ia menepati objektifnya.
Mengambil berat kepada semua pesakit adalah sesuatu yang amat mencabar untuk dilakukan dan ia memerlukan kesabaran, sikap bertimbang rasa dan belas kasihan oleh pihak yang memberi rawatan tersebut.
Sekiranya semua kakitangan perubatan dapat melaksanakan tanggung-jawab yang berat ini, ia bukan sahaja akan dapat memberikan semangat kepada pesakit yang mendapatkan rawatan tetapi juga akan membantu penerapan budaya prihatin dan penyayang di kalangan rakyat Malaysia.
Thursday, March 5, 2009
Corporate Culture Campaign by the Ministry of Health
The launching of the Corporate Culture Campaign by the Ministry of Health to impress upon the Ministry’s staffs the importance of being caring and “having a heart for patients” is indeed a step in the right direction and is in line with public expectation.
The campaign entails Ministry staff wearing a badge with a simple logo depicting a hand on the heart to show a caring image to their patients.
While the move by the Health Ministry will undoubtedly be welcomed, what really matters is that the caring image must be translated into action by those concerned so that the patients and others are convinced they are truly cared for.
In this regard it truly requires all staff particularly the medical staff of all government hospitals, clinics etc to imbibe a caring culture that will determine the success of the Ministry’s Corporate Culture Campaign.
As the Health Minister, Dato’ Sri Liow Tiong Lai rightly said he wants to translate all the corporate values into action.
As such I wish to suggest that the “caring” campaign must be actively monitored and evaluated to ensure that it serves its objective.
Being caring to each and every patient is indeed challenging and it requires patience, understanding and compassion by the care givers.
If every medical staff is able to achieve this, it will go a long way not only in boosting the morale of patients seeking treatment but also help to promote a caring culture in the country.
The campaign entails Ministry staff wearing a badge with a simple logo depicting a hand on the heart to show a caring image to their patients.
While the move by the Health Ministry will undoubtedly be welcomed, what really matters is that the caring image must be translated into action by those concerned so that the patients and others are convinced they are truly cared for.
In this regard it truly requires all staff particularly the medical staff of all government hospitals, clinics etc to imbibe a caring culture that will determine the success of the Ministry’s Corporate Culture Campaign.
As the Health Minister, Dato’ Sri Liow Tiong Lai rightly said he wants to translate all the corporate values into action.
As such I wish to suggest that the “caring” campaign must be actively monitored and evaluated to ensure that it serves its objective.
Being caring to each and every patient is indeed challenging and it requires patience, understanding and compassion by the care givers.
If every medical staff is able to achieve this, it will go a long way not only in boosting the morale of patients seeking treatment but also help to promote a caring culture in the country.
Wednesday, March 4, 2009
李霖泰：職場安全衛生重要 培訓課程省不得
職場安全與衛生研討會
全國職業安全與衛生機構主席丹斯里李霖泰強調，雇主雖然都在為當前的經濟萎縮，采取開源節流的政策，但職場安全與衛生培訓課程絕不能省。
他說，一些雇主因為節省公司的開銷，不愿為員工提供安全與衛生的課程，一旦發生工業意外事故，公司將面臨更大的損失，無論是賠償金上抑或是公司的操作受影響。
工業意外減
他希望雇主不要以當前的經濟狀況做藉口，節省有關方面的開銷。
他在北賴珍珠景酒店，為其機構主辦的職場安全與衛生研討會開幕后，在記者會上發表談話。
他也呼籲雇主關注職員在上下班期間可能面對的交通意外。
他說，根據社險機構提供的數據，1999年有1萬8309宗上下班途中的意外，至2007年，有1萬7682宗，表面數據有降，但情況未盡滿意，絲毫沒有改善。
他說，唯一值得欣慰的是，工業意外事件從1997年的8萬6589宗降至2007年的5萬6339宗，10年降幅達35%。
他指出，1997年，每1000名員工當中有10名員工遇工業意外；2007年則降至6.8名，十年數據的相比有降，但比起其他發展中國家的的基準(每1000名員工只有3至4名員工發生意外)，還是有一段距離。
根據1994年職業安全與衛生法令，無論是政府機構或私人領域一旦擁有超過40名員工，就必須履行職業安全與衛生法令，僱主須向僱員提供職業安全與衛生課程，防範工作意外。
僱主提供安全衛生培訓
政府承擔80%課程
李霖泰透露，任何中小型企業雇主欲尋求職員的安全與衛生的培訓，可向大馬中小型工業發展機構（SMIDEC）提出申請，以獲得政府支付80%的課程費。
他說，該機構去年已獲得中小型工業發展機構的20萬令吉撥款，為一部分中小型企業進行培訓。
他說，雇主首先須主動向中小型工業發展機構提出申請，該機構將資付80%的課程費，另外20%則由資方承擔。
他出席該機構的研討會后接受記者訪問時，這么透露。
他也披露，該機構過去4年所出版的學校職業安全與衛生指南一直獲得私人界的贊助，尤其是艾克森美孚（EXXON MOBIL）石油企業公司。
他說，該指南主要是向教師、學生、學校工作人員等，提供安全與衛生的知識。
全國已有12所學校已采用該本指南，作為基本的參考教材。
全國職業安全與衛生機構主席丹斯里李霖泰強調，雇主雖然都在為當前的經濟萎縮，采取開源節流的政策，但職場安全與衛生培訓課程絕不能省。
他說，一些雇主因為節省公司的開銷，不愿為員工提供安全與衛生的課程，一旦發生工業意外事故，公司將面臨更大的損失，無論是賠償金上抑或是公司的操作受影響。
工業意外減
他希望雇主不要以當前的經濟狀況做藉口，節省有關方面的開銷。
他在北賴珍珠景酒店，為其機構主辦的職場安全與衛生研討會開幕后，在記者會上發表談話。
他也呼籲雇主關注職員在上下班期間可能面對的交通意外。
他說，根據社險機構提供的數據，1999年有1萬8309宗上下班途中的意外，至2007年，有1萬7682宗，表面數據有降，但情況未盡滿意，絲毫沒有改善。
他說，唯一值得欣慰的是，工業意外事件從1997年的8萬6589宗降至2007年的5萬6339宗，10年降幅達35%。
他指出，1997年，每1000名員工當中有10名員工遇工業意外；2007年則降至6.8名，十年數據的相比有降，但比起其他發展中國家的的基準(每1000名員工只有3至4名員工發生意外)，還是有一段距離。
根據1994年職業安全與衛生法令，無論是政府機構或私人領域一旦擁有超過40名員工，就必須履行職業安全與衛生法令，僱主須向僱員提供職業安全與衛生課程，防範工作意外。
僱主提供安全衛生培訓
政府承擔80%課程
李霖泰透露，任何中小型企業雇主欲尋求職員的安全與衛生的培訓，可向大馬中小型工業發展機構（SMIDEC）提出申請，以獲得政府支付80%的課程費。
他說，該機構去年已獲得中小型工業發展機構的20萬令吉撥款，為一部分中小型企業進行培訓。
他說，雇主首先須主動向中小型工業發展機構提出申請，該機構將資付80%的課程費，另外20%則由資方承擔。
他出席該機構的研討會后接受記者訪問時，這么透露。
他也披露，該機構過去4年所出版的學校職業安全與衛生指南一直獲得私人界的贊助，尤其是艾克森美孚（EXXON MOBIL）石油企業公司。
他說，該指南主要是向教師、學生、學校工作人員等，提供安全與衛生的知識。
全國已有12所學校已采用該本指南，作為基本的參考教材。
Monday, March 2, 2009
学校纪律问题日渐败坏
学校缺乏纪律的问题我们不能等闲视之，特别是老师与家长必须更加关注有关的问题。马来西亚防范罪案基金会副主席丹斯里李霖泰表示全国学校的学生纪律问题必须获得重视，我们必须采取适当的步骤提早预防学生的纪律问题及防止学生粗暴的对待其他的友伴。
无可否认目前学生的纪律日渐低落将会为国家带来严重的问题；尤其是我们欲在青少年间建立崇高的价值观。根据警方的数据显示国家未来主人翁所涉及的犯罪问题十分严重。少年犯罪的年龄层是指介于10至18岁的青少年，可是近5年来，有些小于10岁的青少年已经涉及犯罪活动。
青少年犯罪主要是为了获取金钱以便能够在娱乐场所消费，例如：电玩中心及其他禁止18岁青少年进入的娱乐场所。由于他们大部分是在籍学生，因此校方、家长、警方及社会人士不能忽视这个问题，必须拿出有效的应对方案以克服青少年犯罪的问题。
李氏指出有些家长过于溺爱他们的孩子，造成校方无法惩罚犯错的学生，并导致学生不敬畏老师及轻视纪律。虽然家长与老师有责任遏制负面的风气，但是我们不能完全错怪他们；执法单位也须更有效的执法。
此外，娱乐场所经营者只是为了贪图盈利而忽略其它涉及道德败坏的问题。例如：我国严禁色情刊物与影片，可是青少年却可在夜市场以5-8令吉的价钱轻易购买。对于心质不成熟的青少年，色情物品肯定能对他们造成影响并可能导致他们犯罪、道德败坏及其它的社会问题。
因此，我们必须为学生提供激励与辅导课程以便培养他们的心质。校方必须拨出更多的时间与空间让执法单位能够在学校举办讲座会让学生了解与醒觉，犯罪能够破坏他们的前程。
目前我们的教育系统内确实有几项防范罪案与纪律的课程，可是我们仍然必须更加的努力，鼓励学生提升他们的醒觉意识及远离犯罪活动。
国民服务预备计划必须推广至学生群中以便他们能够获取各种崇高的价值观与知识。通过各种崇高的道德价值观，让学生了解分工合作的精神与诚实的态度可以协助预防罪案的发生。所以，我们迫切需要向学生灌输与辅导各种醒觉的知识及预防罪案的最终目的。
无可否认目前学生的纪律日渐低落将会为国家带来严重的问题；尤其是我们欲在青少年间建立崇高的价值观。根据警方的数据显示国家未来主人翁所涉及的犯罪问题十分严重。少年犯罪的年龄层是指介于10至18岁的青少年，可是近5年来，有些小于10岁的青少年已经涉及犯罪活动。
青少年犯罪主要是为了获取金钱以便能够在娱乐场所消费，例如：电玩中心及其他禁止18岁青少年进入的娱乐场所。由于他们大部分是在籍学生，因此校方、家长、警方及社会人士不能忽视这个问题，必须拿出有效的应对方案以克服青少年犯罪的问题。
李氏指出有些家长过于溺爱他们的孩子，造成校方无法惩罚犯错的学生，并导致学生不敬畏老师及轻视纪律。虽然家长与老师有责任遏制负面的风气，但是我们不能完全错怪他们；执法单位也须更有效的执法。
此外，娱乐场所经营者只是为了贪图盈利而忽略其它涉及道德败坏的问题。例如：我国严禁色情刊物与影片，可是青少年却可在夜市场以5-8令吉的价钱轻易购买。对于心质不成熟的青少年，色情物品肯定能对他们造成影响并可能导致他们犯罪、道德败坏及其它的社会问题。
因此，我们必须为学生提供激励与辅导课程以便培养他们的心质。校方必须拨出更多的时间与空间让执法单位能够在学校举办讲座会让学生了解与醒觉，犯罪能够破坏他们的前程。
目前我们的教育系统内确实有几项防范罪案与纪律的课程，可是我们仍然必须更加的努力，鼓励学生提升他们的醒觉意识及远离犯罪活动。
国民服务预备计划必须推广至学生群中以便他们能够获取各种崇高的价值观与知识。通过各种崇高的道德价值观，让学生了解分工合作的精神与诚实的态度可以协助预防罪案的发生。所以，我们迫切需要向学生灌输与辅导各种醒觉的知识及预防罪案的最终目的。
Disiplin Sekolah
Masalah kekurangan disiplin di sekolah-sekolah perlu diberi perhatian berat dan tidak boleh diabaikan. Ia adalah perkara yang perlu diberikan perhatian bersama oleh guru dan ibubapa.
Saya merasakan disiplin pelajar di sekolah-sekolah di seluruh negara perlu diperbaiki dan dipertingkatkan dan langkah-langkah diambil untuk memastikan masalah disiplin dan perlakuan ganas pelajar terhadap rakan sebaya mereka mahu pun kepada guru sekolah sendiri dapat ditangani sedari awal-awal lagi.
Tidak dapat dinafikan bahawa masalah kekurangan disiplin di kalangan pelajar-pelajar pada hari ini, jika tidak di bendung, akan mendatangkan masalah yang serius kepada negara terutamanya dari perspektif pembinaan nilai-nilai murni di kalangan generasi muda.
Melihat perangkaan polis berkenaan kes salah laku dan jenayah yang dilakukan oleh remaja sekarang jelas menunjukkan masalah yang dihadapi oleh remaja yang akan menjadi pemimpin negara di masa hadapan adalah serius.
Salah laku atau jenayah remaja adalah jenayah yang dilakukan oleh remaja dalam lingkungan umur 10 hingga 18 tahun. Apa yang lebih membimbangkan ialah terdapat kejadian jenayah yang dilakukan oleh remaja yang lebih rendah umurnya dari lingkungan umur di atas, sejak lima tahun kebelakangan ini.
Banyak dari mereka melakukan jenayah ini untuk mendapatkan wang untuk dibelanjakan di tempat-tempat hiburan yang mereka sukai seperti arked permainan video dan sebagainya yang merupakan tempat larangan bagi mereka.
Oleh kerana kebanyakan dari mereka yang terlibat adalah dalam lingkungan umur persekolahan, pihak sekolah, ibubapa dan juga pihak polis dan masyarakat amnya tidak boleh memandang ringan masalah ini, malah sesuatu yang berkesan perlu dilakukan segera untuk membendung gejala yang amat membimbangkan ini.
Kegagalan pihak sekolah dalam melaksanakan hukuman terhadap kesalahan pelajar akibat campur tangan ibu bapa yang terlalu membela serta memanjakan anak mereka juga merupakan faktor yang mendorong pelajar tidak merasa takut kepada disiplin dan guru sekolah.
Walaupun ibubapa dan guru-guru mempunyai tanggungjawab dalam membendung gejala negatif ini, mereka tidak harus dipersalahkan sepenuhnya. Pihak penguatkuasa undang-undang juga adalah bertanggungjawab meningkatkan penguatkuasaan undang-undang yang kurang berkesan.
Para pengusaha tempat hiburan yang hanya mementingkan keuntungan sahaja dan tidak mempedulikan soal moral dan etika adalah juga bertanggungjawab terhadap gejala yang membimbangkan tersebut. Sebagai contoh, walaupun terdapat rungutan dan bantahan terhadap filem dan bahan-bahan lucah, ia masih dijual secara terbuka di pasar malam. Bahan-bahan lucah tersebut mudah didapati oleh kanak-kanak dan dijual dengan harga yang murah diantara RM5 hingga RM8 setiap satu.
Bahan-bahan lucah ini sudah pasti mendatangkan akibat yang negatif kepada kanak-kanak yang masih mentah dan akhirnya akan menyeret mereka ke arah jenayah, kerosakan moral dan masalah sosial yang lain.
Oleh yang demikian, perlunya di adakan program motivasi dan kaunseling serta program-program yang dapat membentuk jati diri pelajar. Di samping itu, pihak sekolah perlu memberi ruang kepada pihak berkuasa bagi mengadakan program ceramah dan penerangan undang-undang bagi memberi kesedaran kepada pelajar akibat jenayah yang mereka lakukan akan merosakkan masa depan mereka sendiri.
Walaupun diakui beberapa aspek pencegahan jenayah dan disiplin telah diterapkan di dalam sistem pendidikan, adalah amat penting usaha-usaha dipertingkatkan untuk meningkatkan kesedaran dan memberi sokongan moral kepada pelajar-pelajar kita untuk menjauhi aktiviti-aktiviti jenayah.
Program Pra-PLKN perlu diterapkan juga kepada pelajar-pelajar di alam persekolahan agar program jati diri ini dapat mendidik mereka dan memberi kesedaran di kalangan pelajar terhadap berbagai aspek. Melalui penerapan nilai moral yang baik dan penekanan kepada pentingnya sikap yang jujur, semangat kerjasama dapat membantu pencegahan jenayah dan perasaan takut kepada jenayah.
Jadi apa yang perlu ialah proses didikan dan penerapan kesedaran yang berterusan dengan objektif atau tujuan untuk membasmi jenayah secara habis-habisan di dalam dan juga di luar sekolah.
Saya merasakan disiplin pelajar di sekolah-sekolah di seluruh negara perlu diperbaiki dan dipertingkatkan dan langkah-langkah diambil untuk memastikan masalah disiplin dan perlakuan ganas pelajar terhadap rakan sebaya mereka mahu pun kepada guru sekolah sendiri dapat ditangani sedari awal-awal lagi.
Tidak dapat dinafikan bahawa masalah kekurangan disiplin di kalangan pelajar-pelajar pada hari ini, jika tidak di bendung, akan mendatangkan masalah yang serius kepada negara terutamanya dari perspektif pembinaan nilai-nilai murni di kalangan generasi muda.
Melihat perangkaan polis berkenaan kes salah laku dan jenayah yang dilakukan oleh remaja sekarang jelas menunjukkan masalah yang dihadapi oleh remaja yang akan menjadi pemimpin negara di masa hadapan adalah serius.
Salah laku atau jenayah remaja adalah jenayah yang dilakukan oleh remaja dalam lingkungan umur 10 hingga 18 tahun. Apa yang lebih membimbangkan ialah terdapat kejadian jenayah yang dilakukan oleh remaja yang lebih rendah umurnya dari lingkungan umur di atas, sejak lima tahun kebelakangan ini.
Banyak dari mereka melakukan jenayah ini untuk mendapatkan wang untuk dibelanjakan di tempat-tempat hiburan yang mereka sukai seperti arked permainan video dan sebagainya yang merupakan tempat larangan bagi mereka.
Oleh kerana kebanyakan dari mereka yang terlibat adalah dalam lingkungan umur persekolahan, pihak sekolah, ibubapa dan juga pihak polis dan masyarakat amnya tidak boleh memandang ringan masalah ini, malah sesuatu yang berkesan perlu dilakukan segera untuk membendung gejala yang amat membimbangkan ini.
Kegagalan pihak sekolah dalam melaksanakan hukuman terhadap kesalahan pelajar akibat campur tangan ibu bapa yang terlalu membela serta memanjakan anak mereka juga merupakan faktor yang mendorong pelajar tidak merasa takut kepada disiplin dan guru sekolah.
Walaupun ibubapa dan guru-guru mempunyai tanggungjawab dalam membendung gejala negatif ini, mereka tidak harus dipersalahkan sepenuhnya. Pihak penguatkuasa undang-undang juga adalah bertanggungjawab meningkatkan penguatkuasaan undang-undang yang kurang berkesan.
Para pengusaha tempat hiburan yang hanya mementingkan keuntungan sahaja dan tidak mempedulikan soal moral dan etika adalah juga bertanggungjawab terhadap gejala yang membimbangkan tersebut. Sebagai contoh, walaupun terdapat rungutan dan bantahan terhadap filem dan bahan-bahan lucah, ia masih dijual secara terbuka di pasar malam. Bahan-bahan lucah tersebut mudah didapati oleh kanak-kanak dan dijual dengan harga yang murah diantara RM5 hingga RM8 setiap satu.
Bahan-bahan lucah ini sudah pasti mendatangkan akibat yang negatif kepada kanak-kanak yang masih mentah dan akhirnya akan menyeret mereka ke arah jenayah, kerosakan moral dan masalah sosial yang lain.
Oleh yang demikian, perlunya di adakan program motivasi dan kaunseling serta program-program yang dapat membentuk jati diri pelajar. Di samping itu, pihak sekolah perlu memberi ruang kepada pihak berkuasa bagi mengadakan program ceramah dan penerangan undang-undang bagi memberi kesedaran kepada pelajar akibat jenayah yang mereka lakukan akan merosakkan masa depan mereka sendiri.
Walaupun diakui beberapa aspek pencegahan jenayah dan disiplin telah diterapkan di dalam sistem pendidikan, adalah amat penting usaha-usaha dipertingkatkan untuk meningkatkan kesedaran dan memberi sokongan moral kepada pelajar-pelajar kita untuk menjauhi aktiviti-aktiviti jenayah.
Program Pra-PLKN perlu diterapkan juga kepada pelajar-pelajar di alam persekolahan agar program jati diri ini dapat mendidik mereka dan memberi kesedaran di kalangan pelajar terhadap berbagai aspek. Melalui penerapan nilai moral yang baik dan penekanan kepada pentingnya sikap yang jujur, semangat kerjasama dapat membantu pencegahan jenayah dan perasaan takut kepada jenayah.
Jadi apa yang perlu ialah proses didikan dan penerapan kesedaran yang berterusan dengan objektif atau tujuan untuk membasmi jenayah secara habis-habisan di dalam dan juga di luar sekolah.
MAJLIS PERASMIAN PERINGATAN HARI ANTIDADAH KEBANGSAAN PERINGKAT WILAYAH PERSEKUTUAN KUALA LUMPUR
TEKS UCAPAN PERASMIAN
Y. BHG TAN SRI LEE LAM THYE
NAIB PENGERUSI
YAYASAN PENCEGAHAN JENAYAH MALAYSIA (MCPF)
SEMPENA
MAJLIS PERASMIAN PERINGATAN
HARI ANTIDADAH KEBANGSAAN
PERINGKAT WILAYAH PERSEKUTUAN
KUALA LUMPUR
28HB FEBRUARI 2009 (SABTU)
BERTEMPAT DI DATARAN
PERUMAHAN AWAM SRI SELANGOR,
JALAN SAN PENG, KUALA LUMPUR
_____________________________________________
Terlebih daluhu saya selalu Naib Pengerusi Yayasan Pencegahan Jenayah Malaysia (MCPF) ingin mengucapkan terima kasih kepada Jawatankuasa Penganjur yang dapat mengadakan perhimpunan di Dataran perumahan Awam Sri Selangor pada petang ini bagi menjayakan SAMBUTAN PERINGATAN HARI ANTIDADAH KEBANGSAAN PERINGKAT WILAYAH PERSEKUTUAN KUALA LUMPUR TAHUN 2009.
Ucapan terima kasih juga saya nak sampaikan kepada Jawatankuasa Penduduk dan semua penduduk perumahan awam Sri Selangor kerana sudi membenarkan sambutan ini diadakan dalam komuniti ini.
Dato’-Dato’, Datin-Datin, Tuan-tuan dan Puan-puan,
Sambutan peringatan Hari Antidadah Kebangsaan ini bertujuan untuk memperingati bahawa masalah dadah masih merupakan musuh nombor satu negara. Justeru, apa jua usaha yang dilakukan sama ada kerajaan, mahupun setiap anggota masyarakat merupakan satu perjuangan, berjuang untuk menghapuskan dadah sebagai musuh negara. Dengan erti kata lain, permasalahan dadah ini harus diperangi diperingkat akar umbi dan seterusnya menghapuskan permintaan dan bekalan dadah di negara ini.
Strategi yang digunakan ialah dengan menggerakkan segenap lapisan masyarakat serta meningkatkan kerjasama di kalangan pemimpin masyarakat dan Badan-badan Bukan Kerajaan agar kita dapat merealisasikan ’Malaysia Bebas Dadah Tahun 2015’.
Untuk makluman semua hadirin, tema Hari Antidadah Kebangsaan (HADAK) bagi tahun ini ialah ”Dadah Pemusnah, Musnahkan Dadah”. Tema ini dipilih dengan harapan dapat membangkitkan kesedaran semua anggota masyarakat tentang betapa bahayanya ancaman dadah terhadap masyarakat dari segi politik, ekonomi dan sosial.
Sekiranya gejala dadah terus berleluasa, tiada individu, keluarga ataupun masyarakat yang akan selamat. Ini bersandarkan realiti bahawa dadah mampu menguasai tubuh dan minda penagih, sindiket dadah pula mampu menjejaskan ekonomi negara, dan penyeludupan dadah akan menjadi punca kepada gejala jenayah dalam masyarakat. Kempen sebegini diharap dapat memberi inspirasi dan mengerakkan sokongan padu daripada masyarakat dalam usaha membasmi dadah.
Dato’-Dato’, Datin-Datin, Tuan-tuan dan Puan-puan,
Berdasarkan kepada laporan statistik sistem maklumat dadah kebangsaan (NADI) AADK, penagih yang dikesan sepanjang tahun 2008 ialah seramai 12,352, iaitu 5,939 PENAGIH BARU dan 6,413 PENAGIH BERULANG.
Dari perangkaan tersebut menunjukkan bahawa dalam sebulan seramai 514 rakyat Malaysia terjerumus sebagai PENAGIH BARU dan 556 orang sebagai PENAGIH BERULANG. Dalam satu hari terdapat 17 orang yang menjadi penagih baru dan 19 orang menjadi penagih berulang. Di Wilayah Persekutuan Kuala Lumpur, didapati seramai 1,828 orang penagih yang dikesan, seramai 564 penagih baru dan 1,264 orang penagih yang berulang.
Kita semua perlu sedar ini merupakan angka-angka yang dapat dikesan, bagaimana dengan mereka yang tidak dapat dikesan atau ditangkap? Hal ini merupakan senario yang kritikal dan merupakan cabaran kepada agensi antidadah kebangsaan yang berfungsi sebagai Agensi Utama dalam memerangi dadah, musuh nombor satu negara.
Dato’-Dato’, Datin-Datin, Tuan-tuan dan Puan-puan,
Saya juga ingin mangambil kesempatan ini menekankan peranan wanita dalam usaha menangani masalah penyalahgunaan dadah ini. Perangkaan AADK menunjukkan hanya segelintir golongan wanita yang terjebak dalam gejala penyalahgunaan dadah.
Maka berlandaskan kepada keyakinan bahawa peranan golongan wanita terlalu penting dalam usaha untuk mencapai Malaysia bebas dadah 2015, maka pada tahun ini, AADK telah merancang strategi bagi terus memperkasakan peranan wanita dalam usaha-usaha untuk mencegah penyalahgunaan dadah melalui program ”Masyarakat Wanita Antidadah” (MAWADAH).
Seperti yang kita sedia maklum, golongan wanita mampu memainkan pelbagai peranan dalam kehidupan mereka. Wanita ini adalah seorang ibu, seorang isteri, seorang guru, seorang teman, dan seorang pekerja. Golongan wanita ini juga merupakan seorang insan yang mampu untuk mendidik anak-anak dengan lemah-lembut tetapi tegas dalam membuat keputusan. Mereka mampu memberikan belaian, kasih-sayang, perhatian dan bersama dengan kerenah anak-anak walaupun pada masa yang sama mereka terpaksa keluar bekerja untuk menampung kehidupan keluarga.
Saya amat pasti, jika sesebuah keluarga itu bahagia secara automatik keluarga itu akan terlepas dari cengkaman penyalahgunaan dadah, dan ianya akan menyumbang kepada menjadikan Institusi Kekeluargaan, Pendidikan, tempat kerja dan komuniti serta kawasan tempat tinggal kita bebas dari segala gejala sosial terutamanya penyalahgunaan dadah.
Dengan kata-kata cerdik pandai bahawa ”tangan yang menghayun buaian mampu mengoncang dunia”, saya merayu kepada golongan wanita terutama kepada ibu-ibu untuk meluangkan sedikit masa berqualiti untuk mendengar masalah dan keluhan anak-anak terutama di peringkat remaja agar mereka merasa bahawa mereka masih disayangi dan diambil berat oleh ibu-ibu mereka.
Jika kita gagal berbuat demikian, maka jangan terperanjat jika anak-anak kita akan mencari rakan sebaya untuk meluahkan perasaan mereka. Cubalah kita fikirkan jika mereka mendapat rakan sebaya yang baik, tetapi jika sebaliknya maka kita boleh membayangkan apa yang akan terjadi.
Dato’-Dato’, Datin-Datin, Tuan-tuan dan Puan-puan,
Selain daripada masyarakat wanita yang berperanan untuk bersama AADK untuk menentang musuh nombor satu negara, saya juga ingin menyeru kepada semua pihak khususnya Ketua-ketua Jabatan, Badan-Badan Bukan Kerajaan, pemimpin-pemimpin tempatan dan masyarakat umumnya untuk terus bekerjasama dan membantu AADK serta lain-lain agensi penguatkuasaan bagi memastikan negara yang kita cintai ini bebas dari ancaman dadah.
Ingin saya tegaskan di sini, bahawa pemimpin masyarakat terutamanya jawatankuasa persatuan penduduk dan rukun tetangga seharusnya mengutamakan keselamatan dan kesejahteraan, barulah akan terhasil kawasan yang lebih aman dan kondusif untuk didiami.
Apa yang penting ialah anggota masyarakat khususnya pemimpin atau ketua komuniti tidak perlu menunggu sahaja sehingga sesuatu masalah itu menjadi wabak, tetapi perlu bertindak untuk mengenalpasti permasalahan ini di kawasan masing-masing dan memaklumkan kepada pihak berkuasa seperti AADK mahupun jabatan – jabatan lain yang berkaitan untuk tindakan yang sewajarnya. Sekiranya ini dapat dilaksanakan, maka sasaran Malaysia bebas dadah pada tahun 2015 pasti akan tercapai.
Dato’-Dato’, Datin-Datin, Tuan-tuan dan Puan-puan,
Akhir-nya, saya ingin mengucapkan terima kasih kepada JAWATANKUASA PENDUDUK DAN PENDUDUK SRI SELANGOR kerana kesudian untuk menjadi tuan rumah majlis ini.
Saya juga ingin mengucapkan syabas dan tahniah kepada AADK Wilayah Persekutuan Kuala Lumpur, semua Jabatan dan Agensi Kerajaan, Badan-badan Bukan Kerajaan (NGO), para pemimpin masyarakat dan semua pihak yang terlibat secara langsung atau tidak langsung dalam menjayakan sambutan Hari Anti Dadah Kebangsaan yang bermula sejak semalam hingga ke hari ini.
Saya berharap program seperti ini memberi mesej yang jelas kepada semua masyarakat agar berganding bahu memerangi ancaman dadah. Saya juga berharap agar apa jua program dan aktiviti antidadah di masa akan datang memberikan kejayaan kepada semua pihak demi kesejahteraan dan kemakmuran negara yang kita cintai.
Dengan kata-kata itu, saya dengan sukacitanya merasmikan sambutan peringatan HARI ANTI DADAH KEBANGSAAN PERINGKAT WILAYAH PERSEKUTUAN KUALA LUMPUR TAHUN 2009.
Sekian, terima kasih.
Y. BHG TAN SRI LEE LAM THYE
NAIB PENGERUSI
YAYASAN PENCEGAHAN JENAYAH MALAYSIA (MCPF)
SEMPENA
MAJLIS PERASMIAN PERINGATAN
HARI ANTIDADAH KEBANGSAAN
PERINGKAT WILAYAH PERSEKUTUAN
KUALA LUMPUR
28HB FEBRUARI 2009 (SABTU)
BERTEMPAT DI DATARAN
PERUMAHAN AWAM SRI SELANGOR,
JALAN SAN PENG, KUALA LUMPUR
_____________________________________________
Terlebih daluhu saya selalu Naib Pengerusi Yayasan Pencegahan Jenayah Malaysia (MCPF) ingin mengucapkan terima kasih kepada Jawatankuasa Penganjur yang dapat mengadakan perhimpunan di Dataran perumahan Awam Sri Selangor pada petang ini bagi menjayakan SAMBUTAN PERINGATAN HARI ANTIDADAH KEBANGSAAN PERINGKAT WILAYAH PERSEKUTUAN KUALA LUMPUR TAHUN 2009.
Ucapan terima kasih juga saya nak sampaikan kepada Jawatankuasa Penduduk dan semua penduduk perumahan awam Sri Selangor kerana sudi membenarkan sambutan ini diadakan dalam komuniti ini.
Dato’-Dato’, Datin-Datin, Tuan-tuan dan Puan-puan,
Sambutan peringatan Hari Antidadah Kebangsaan ini bertujuan untuk memperingati bahawa masalah dadah masih merupakan musuh nombor satu negara. Justeru, apa jua usaha yang dilakukan sama ada kerajaan, mahupun setiap anggota masyarakat merupakan satu perjuangan, berjuang untuk menghapuskan dadah sebagai musuh negara. Dengan erti kata lain, permasalahan dadah ini harus diperangi diperingkat akar umbi dan seterusnya menghapuskan permintaan dan bekalan dadah di negara ini.
Strategi yang digunakan ialah dengan menggerakkan segenap lapisan masyarakat serta meningkatkan kerjasama di kalangan pemimpin masyarakat dan Badan-badan Bukan Kerajaan agar kita dapat merealisasikan ’Malaysia Bebas Dadah Tahun 2015’.
Untuk makluman semua hadirin, tema Hari Antidadah Kebangsaan (HADAK) bagi tahun ini ialah ”Dadah Pemusnah, Musnahkan Dadah”. Tema ini dipilih dengan harapan dapat membangkitkan kesedaran semua anggota masyarakat tentang betapa bahayanya ancaman dadah terhadap masyarakat dari segi politik, ekonomi dan sosial.
Sekiranya gejala dadah terus berleluasa, tiada individu, keluarga ataupun masyarakat yang akan selamat. Ini bersandarkan realiti bahawa dadah mampu menguasai tubuh dan minda penagih, sindiket dadah pula mampu menjejaskan ekonomi negara, dan penyeludupan dadah akan menjadi punca kepada gejala jenayah dalam masyarakat. Kempen sebegini diharap dapat memberi inspirasi dan mengerakkan sokongan padu daripada masyarakat dalam usaha membasmi dadah.
Dato’-Dato’, Datin-Datin, Tuan-tuan dan Puan-puan,
Berdasarkan kepada laporan statistik sistem maklumat dadah kebangsaan (NADI) AADK, penagih yang dikesan sepanjang tahun 2008 ialah seramai 12,352, iaitu 5,939 PENAGIH BARU dan 6,413 PENAGIH BERULANG.
Dari perangkaan tersebut menunjukkan bahawa dalam sebulan seramai 514 rakyat Malaysia terjerumus sebagai PENAGIH BARU dan 556 orang sebagai PENAGIH BERULANG. Dalam satu hari terdapat 17 orang yang menjadi penagih baru dan 19 orang menjadi penagih berulang. Di Wilayah Persekutuan Kuala Lumpur, didapati seramai 1,828 orang penagih yang dikesan, seramai 564 penagih baru dan 1,264 orang penagih yang berulang.
Kita semua perlu sedar ini merupakan angka-angka yang dapat dikesan, bagaimana dengan mereka yang tidak dapat dikesan atau ditangkap? Hal ini merupakan senario yang kritikal dan merupakan cabaran kepada agensi antidadah kebangsaan yang berfungsi sebagai Agensi Utama dalam memerangi dadah, musuh nombor satu negara.
Dato’-Dato’, Datin-Datin, Tuan-tuan dan Puan-puan,
Saya juga ingin mangambil kesempatan ini menekankan peranan wanita dalam usaha menangani masalah penyalahgunaan dadah ini. Perangkaan AADK menunjukkan hanya segelintir golongan wanita yang terjebak dalam gejala penyalahgunaan dadah.
Maka berlandaskan kepada keyakinan bahawa peranan golongan wanita terlalu penting dalam usaha untuk mencapai Malaysia bebas dadah 2015, maka pada tahun ini, AADK telah merancang strategi bagi terus memperkasakan peranan wanita dalam usaha-usaha untuk mencegah penyalahgunaan dadah melalui program ”Masyarakat Wanita Antidadah” (MAWADAH).
Seperti yang kita sedia maklum, golongan wanita mampu memainkan pelbagai peranan dalam kehidupan mereka. Wanita ini adalah seorang ibu, seorang isteri, seorang guru, seorang teman, dan seorang pekerja. Golongan wanita ini juga merupakan seorang insan yang mampu untuk mendidik anak-anak dengan lemah-lembut tetapi tegas dalam membuat keputusan. Mereka mampu memberikan belaian, kasih-sayang, perhatian dan bersama dengan kerenah anak-anak walaupun pada masa yang sama mereka terpaksa keluar bekerja untuk menampung kehidupan keluarga.
Saya amat pasti, jika sesebuah keluarga itu bahagia secara automatik keluarga itu akan terlepas dari cengkaman penyalahgunaan dadah, dan ianya akan menyumbang kepada menjadikan Institusi Kekeluargaan, Pendidikan, tempat kerja dan komuniti serta kawasan tempat tinggal kita bebas dari segala gejala sosial terutamanya penyalahgunaan dadah.
Dengan kata-kata cerdik pandai bahawa ”tangan yang menghayun buaian mampu mengoncang dunia”, saya merayu kepada golongan wanita terutama kepada ibu-ibu untuk meluangkan sedikit masa berqualiti untuk mendengar masalah dan keluhan anak-anak terutama di peringkat remaja agar mereka merasa bahawa mereka masih disayangi dan diambil berat oleh ibu-ibu mereka.
Jika kita gagal berbuat demikian, maka jangan terperanjat jika anak-anak kita akan mencari rakan sebaya untuk meluahkan perasaan mereka. Cubalah kita fikirkan jika mereka mendapat rakan sebaya yang baik, tetapi jika sebaliknya maka kita boleh membayangkan apa yang akan terjadi.
Dato’-Dato’, Datin-Datin, Tuan-tuan dan Puan-puan,
Selain daripada masyarakat wanita yang berperanan untuk bersama AADK untuk menentang musuh nombor satu negara, saya juga ingin menyeru kepada semua pihak khususnya Ketua-ketua Jabatan, Badan-Badan Bukan Kerajaan, pemimpin-pemimpin tempatan dan masyarakat umumnya untuk terus bekerjasama dan membantu AADK serta lain-lain agensi penguatkuasaan bagi memastikan negara yang kita cintai ini bebas dari ancaman dadah.
Ingin saya tegaskan di sini, bahawa pemimpin masyarakat terutamanya jawatankuasa persatuan penduduk dan rukun tetangga seharusnya mengutamakan keselamatan dan kesejahteraan, barulah akan terhasil kawasan yang lebih aman dan kondusif untuk didiami.
Apa yang penting ialah anggota masyarakat khususnya pemimpin atau ketua komuniti tidak perlu menunggu sahaja sehingga sesuatu masalah itu menjadi wabak, tetapi perlu bertindak untuk mengenalpasti permasalahan ini di kawasan masing-masing dan memaklumkan kepada pihak berkuasa seperti AADK mahupun jabatan – jabatan lain yang berkaitan untuk tindakan yang sewajarnya. Sekiranya ini dapat dilaksanakan, maka sasaran Malaysia bebas dadah pada tahun 2015 pasti akan tercapai.
Dato’-Dato’, Datin-Datin, Tuan-tuan dan Puan-puan,
Akhir-nya, saya ingin mengucapkan terima kasih kepada JAWATANKUASA PENDUDUK DAN PENDUDUK SRI SELANGOR kerana kesudian untuk menjadi tuan rumah majlis ini.
Saya juga ingin mengucapkan syabas dan tahniah kepada AADK Wilayah Persekutuan Kuala Lumpur, semua Jabatan dan Agensi Kerajaan, Badan-badan Bukan Kerajaan (NGO), para pemimpin masyarakat dan semua pihak yang terlibat secara langsung atau tidak langsung dalam menjayakan sambutan Hari Anti Dadah Kebangsaan yang bermula sejak semalam hingga ke hari ini.
Saya berharap program seperti ini memberi mesej yang jelas kepada semua masyarakat agar berganding bahu memerangi ancaman dadah. Saya juga berharap agar apa jua program dan aktiviti antidadah di masa akan datang memberikan kejayaan kepada semua pihak demi kesejahteraan dan kemakmuran negara yang kita cintai.
Dengan kata-kata itu, saya dengan sukacitanya merasmikan sambutan peringatan HARI ANTI DADAH KEBANGSAAN PERINGKAT WILAYAH PERSEKUTUAN KUALA LUMPUR TAHUN 2009.
Sekian, terima kasih.
Subscribe to:
Posts (Atom)
